Green book (กรีนบุ๊ค) หนึ่งในภาพยนตร์ที่ถูกยกย่องว่าต่อมาจะเป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดแห่งปี โดยหนังจะเล่าเรื่องของ “ดอน เชอร์ลีย์” นักเปียโนคลาสสิคคนนึงที่ต้องเดินทางไปแสดงตามสถานที่ต่างๆในอเมริกาใต้ โดยเดินทางไปกับคนขับรถประจำตัวของเขาคือ “โทนี่ ลิป” ชายผิวขาวเชื้อชาติอิตาลี
โดยที่โทนี่ก็เป็นหนึ่งในคนที่มีการเหยียดเชื้อชาติสีผิวเช่นเดียวกับคนอเมริกาอื่นๆในสมัยยุคปี 60 ที่มีการเหยียดสีผิวอย่างรุนแรงมาก ทำให้ “ดอน เชอร์ลีย์” จะต้องเดินทางไปตามสมุดเล่มสีเขียว (Green book) ที่คอยบอกว่าเขาควรจะไปที่ไหน ภายในหนังสือจะมีสถานที่ต่างๆที่เป็นมิตรกับคนผิวสี เมื่อเวลาผ่านไปความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มมีมากขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้ โทนี่ เริ่มเปิดใจกับคนผิวสี การเดินทางครั้งนี้ เต็มไปด้วยหลากหลายอารมณ์ ทั้งความมีน้ำใจจากเพื่อนมนุษย์ ความขัดแย้ง ความเห็นต่างในเรื่องชนชาติ และความโศกเศร้าที่เจ็บลึกอยู่ในสุดขั้วหัวใจ
สิ่งที่ประทับใจของฉันหลังได้ดูหนังเรื่อง Green book ต้องบอกว่าหนังออกทำออกมาได้ดีเยี่ยมนักแสดงทั้งคู่สื่อสารผ่านแววตาสีหน้า ส่งต่อให้คนดูได้อย่างสมบูรณ์แบบ และสีหน้าแววตาของนักเปียโนคนนี้บ่งบอกถึงความเจ็บปวดความคิดที่เขาเก็บซ่อนอยู่ในใจ และพร้อมที่จะระเบิดมันออกมาเมื่อถึงเวลาที่สมควร อย่างเช่นตอนที่เขาเล่นเปียโน หรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามสถานที่ต่างๆ ที่ไม่เป็นมิตรกับคนผิวสี ในอดีตนักเปียโนคนนี้ เขาเคยถูกโดนเหยียดจนทำให้เป็นปมแน่นในหัวใจของเขา หากตัดเรื่องความสามารถทางเปียโนเขาออกไปจะพบว่าเขา กลับกลายเป็นหนึ่งในคนที่น่าสงสารที่สุดของเรื่อง หนังเรื่องนี้ทำออกมาได้เรียบง่ายดูได้เรื่อยๆไม่น่าเบื่อ หากลองเปิดใจให้กับแนะแนวนี้คุณอาจจะได้พบกับความสุนทรีย์ในการรับชมหนังที่แท้จริงก็เป็นได้
