คิดถึงวิทยา หนังเกี่ยวกับคน 2 คนที่ไม่เคยผ่านพบกันมาก่อน แต่ต้องมารู้จักกันผ่านไดอารี่เล่มนึงเรื่องเกี่ยวกับปีการศึกษา 2555 “สอง”อดีตนักมวยปล้ำที่เหมือนถูกชะตาชีวิตแกล้งให้เขาตกอับไม่มีทางที่จะกลับไปเป็นนักมวยปล้ำได้อีก เขาจึงเลือกที่จะมาเป็นครูสอนหนังสือ และสิ่งที่เขาต้องเจอนั้นคือเขาจะต้องสอนที่โรงเรียนแห่งหนึ่งนั้นคือ”โรงเรียนบ้านแก่งวิทยา สาขาเรือนแพ”เป็นโรงเรียนเล็กๆมีนักเรียน 4 คนและเรียนคนล่ะชั้นปี สองจะต้องตื่นตั้งแต่เช้ามือเพื่อขึ้นรถผ่านผืนป่า ลงเรือฝ่าผืนน้ำหลายชั่วโมง ไปที่โรงเรียนซึ่งตั้งอยู่กลางเขื่อน สอนเด็กนักเรียนที่นี่”สอง”คิดว่าไม่ยากแต่เหงา
สิ่งเดียวที่ช่วย”สอง”คลายความเหงานั้นได้คือไดอารี่ มันเป็นไดอารี่ที่”ครูแอน”เขียนเอาไว้เมือสมัยที่อยู่โรงเรียนก่อนหน้า”สอง” ครูแอนเป็นคุณครูคนเก่าที่เคยสอนที่นี่และมักจะต้องเลิกกับแฟนทุกรายไปจนต้องให้ฉายากับโรงเรียนนี้ว่า “ถ.ท.ว. ถูกทิ้งวิทยา”
แต่เมื่อ”สอง”ได้อ่านสมุคไดอารี่ของ”ครูแอน”มากขึ้นเรื่อยๆ”สอง”ก็รู้ทันทีว่าตัวเองได้หลงรักครูแอนเข้าแล้วทั้งๆเขาไม่เคยได้เจอหน้าครูแอนเลยสักครั้ง สองเฝ้าคิดถึงและรอวันที่จะได้ครูแอนจริงๆสักครั้ง จนกระทั้งปั 2556 ครูแอนได้กับมาสองที่โรงเรียนรี้อีกครั้ง แต่”สอง”ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วครูแอนก็ต้องแปลกใจเมื่อมาพบกับสมุคไดอารี่ของเธอที่ถูกเขียนระบายความในใจที่มีต่อ”ครูแอน”จากมือของสอง ครูแอนไม่รู้เลยว่าสองจากไปเพราะอะไร แต่ครูแอนกลับรู้สึกว่าคิดถึงและอยากสองจริงๆสักครั้งเหมือนกัน
คิดถึงใครสักคนที่แม้แต่เธอเองก็ยังไม่เคยได้พบมาก่อน… ติดตามได้ใน คิดถึงวิทยา
แถม MV ไม่ต่างกัน(เพลงประกอบหนัง”คิดถึงวิทยา”)
หลังจากที่ได้ชมหนังเรื่องนี้แล้วก็ทำให้ผู้เขียนรู้อิ่มกับความโรแมนติกของหนังเรื่องนี้ได้อย่างมากคุณนิธิวัฒน์ ธราธร (GTH)สามารถสร้าง”คิดถึงวิทยา”ได้อย่างน่าชื่นชมอย่างยิ่ง สามารถสื่ออารมณ์ถึงผู้ชมได้อย่างมาก แม้ว่าจะมีคำวิจารณ์ถึงฉากที่”ครูสอง”ขี่รถจักรยานยนตร์พุ่งลงน้ำ ฉากนี้ผู้เขียนมองในอีกมุมนึงว่าฉากกำลังบ่งบอกถึงอารมณ์เมื่อเราอยากจะทำอะไรมากแล้วก็ทำไปเลยโดยไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลใดๆ ส่วนตัวผู้เขียนขอนิยามหนังเรื่องคิดถึงวิทยาว่าเหมือนขนมเค้ก ที่มันช่างหอมหวาน และทำให้คิดถึงวันวานและใครสักคน….
